Laat je raken!

Ik ben nooit het type geweest dat vroeger dagboeken of verhalen schreef en had al helemaal niet de wens om schrijfster te worden.
In 2008 ben ik in een dichtersgroepje gerold. In het begin was het ‘leuk’, later merkte ik dat ik op deze manier bepaalde zaken van me af kon schrijven. In een heftige periode van mijn leven was het dus logisch om daarover te gaan dichten. In dezelfde tijd heb ik mijn eerste kinderboek geschreven. Het boek gaat niet over mij, maar ik herken er gebeurtenissen in, emoties.
Door te schrijven krijg ik grip op dingen die in mij en om me heen gebeuren.

Schrijf over wat je kent
Een van mijn lievelingsauteurs is Erich Kästner. In zijn beroemde kinderboek ‘Emil und die Detektive’ vertelt hij dat hij over ‘iets onbekends’ wilde schrijven, maar daarin vastliep. Een nuchter iemand zei hem toen dat je ‘alleen maar kan schrijven over zaken die je goed kent.’
Dat klopt natuurlijk niet, want dan zou er geen fantasy of SF bestaan, maar ik kan me hier wel in vinden. In al mijn kinderboeken, verhalen en gedichten zie ik stukjes uit mijn eigen leven terug. Soms verstopt, soms duidelijker.

Waarover zal ik schrijven?
Ik hoef geen onderwerpen te zoeken. Hoe zweverig het ook klinkt, het lijkt of zij naar mij toe komen. Ze kruipen onder mijn huid en ik ‘moet’ er wat mee. Het hoeven ook niet per se mijn eigen belevenissen te zijn als het me maar wat doet.

Laat je raken!
Zo begon ik een paar jaar geleden te vertalen voor kinderen die slachtoffers zijn van de Syrische burgeroorlog. Wat begon als vertalen, eindigde met het schrijven van de kinderboekenreeks ‘Jamil & Jamila’. Na het schrijven van deel 1 zijn we aan de Syrische grens geweest waar we de boeken aan Syrische vluchtelingen hebben uitgedeeld.
Ook al dacht ik dat ik heel goed wist waarover ik schreef – naast het vertalen had ik veel research gedaan – toch merk ik aan deel 2 dat ik er toen écht geweest was. Dat ik de angst, het gevaar heb meegemaakt en gevoeld. En beter kan weergeven.

Afgelopen zomer was ik in Berlijn voor gesprekken met een journalist die is opgegroeid in de Gazastrook. Ook dáár leven kinderen in oorlogsomstandigheden. Hij vroeg of ik kinderverhalen wil schrijven voor zijn kleuterscholenproject.
En ik? Ik laat me weer raken. Ik wil kinderen die hulp nodig hebben en die op mijn weg komen helpen en dat kan ik door te schrijven. Niet over ze, maar voor ze.

  Overleg in Berlijn over de kleuterverhalen