Recensies blijven spannend. Een beetje ‘eng’ ook wel, want er kan meedogenloos geoordeeld worden over jouw boek, dat boek waaraan je met zoveel liefde hebt gewerkt.
De Biblion-recensie is de belangrijkste recensie, in zoverre dat op basis van deze recensie (eigenlijk: aanschafinformatie) de bibliotheken hun inkopen baseren. De Biblion-recensie van ‘Vlucht naar Libanon‘ was vlak, ik kan er niets anders van maken. Niet negatief gelukkig, maar er stond niets meer in dan al op de achterflap van het boek staat. Het lijkt of die tekst gewoon een beetje is herschreven en oh ja, er is één feit aan toegevoegd, een niet onbelangrijk feit dat voor verschillende problemen en (karakter)ontwikkelingen in het verhaal zorgt. Een feit dat dus ook meerdere malen en steeds uit een ander oogpunt bekeken terugkomt in het boek. Helaas … staat dit feit in de Biblion-recensie fout vermeld.
Gelukkig kwam er ook weer een prachtige recensie online. Dit keer van Hanneke Tinor Centi.
Het is fijn als je aan de recensie merkt dat de recensent het boek ook daadwerkelijk heeft gelezen (al zou dat eigenlijk logisch moeten zijn, toch?). En het is nog fijner als je merkt dat de recensent juist die dingen uit het boek heeft gehaald die ik als auteur belangrijk vind.
